योहानाचे धैर्य
- फा. असिस रॉड्रिग्ज (जेज्वीट), माणिकपूर चर्च
योहान बॅप्टिस्टने येशूसाठी मार्ग तयार करण्यात महत्त्वाची भूमिका बजावली. योहान हा एक धाडसी माणूस होता, ज्याने त्याच्या काळातील आध्यात्मिक आणि राजकीय नेत्यांना आव्हान दिले होते.
धैर्य ही एक दुर्मिळ भावना आहे. जगात सगळेच धैर्यवान नसतात. या ग्रहावरील बहुतेक लोकांच्या जीवनावर भीतीचे वर्चस्व आहे, केवळ काही लोकांच्या जीवनावर धैर्याचे वर्चस्व आहे. धैर्यामध्ये जोखमीचा एक अतिशय मजबूत घटक असतो. जीवाला धोका स्वीकारणे हा धैर्याचा अविभाज्य भाग आहे. अनेकदा जोपर्यंत जीवाला धोका नसतो तोपर्यंत माणूस धैर्यवान असतो. जेव्हा अस्तित्व धोक्यात येते तेव्हा धैर्य नाहीसे होते. इतिहासात फार कमी लोकांनी मृत्यूला सामोरे जाताना धैर्य दाखवले आहे.
बायबलमध्ये, आपण अनेक संदेष्टे पाहतो ज्यांनी अतुलनीय धैर्य दाखवले, त्यापैकी एक म्हणजे जॉन द बॅप्टिस्ट. धैर्य म्हणजे केवळ भीतीचा अभाव नसून भीतीचा सामना करण्याचा एक मार्ग आहे. भीतीदायक परिस्थितीत आत्मविश्वास असणे हे धाडसी व्यक्तीचे वैशिष्ट्य आहे.
जॉन द बॅप्टिस्टने त्याच्या काळातील धार्मिक शासकांचा धैर्याने सामना केला. जॉन द बॅप्टिस्टसाठी, त्याचे ध्येय स्पष्ट होते. त्याने स्वतःला मसिहाचा आवाज असल्याचे घोषित केले. देवाचा आवाज होण्याचा अर्थ असा आहे की त्याला सत्य घोषित करावे लागेल, जे करण्यासाठी, एखाद्याला स्वतःचा जीव देखील धोक्यात घालावा लागतो. सत्य मृत्यूची मागणी करते. त्याच्याठायी तुरुंगाची किंवा मृत्यूची भीती नव्हती.
जॉन द बॅप्टिस्टने हेरोदचा सामना केला, ज्याची जीवनशैली, त्याच्या स्वतःच्या जीवनशैलीशी विरोधाभासी होती. एक राजासाठी जगला तर दुसरा राजाप्रमाणे जगला. एक तपस्वी होता, दुसरा सुखवादी होता. एक परमेश्वराच्या भीतीने जगत होता आणि दुसऱ्याच्या भीतीने सर्व जगत होते. एकाने देवाच्या राज्याचा प्रचार केला आणि दुसऱ्याने स्वतःचे राज्य उभारले. योहानाला हेरोदची भीती वाटत नव्हती, पण हेरोद योहानाला घाबरत होता.
हेरोद भीतीने राज्य करत होता आणि भीतीने जगत होता. नागरिकांच्या मनातील भीती हेच त्याचे बलस्थान होते. हत्या, निष्पाप मुलांना किंवा तरुणांना फाशीवर चढवणे ही त्याच्या राज्यात एक सामान्य घटना होती. हेरोदला सामोरे जाणे म्हणजे मृत्यूशी सामना करणे होय. जॉन द बॅप्टिस्टने त्याच्या जीवाला धोका माहीत असूनही जाणीवपूर्वक घेतलेला हा निर्णय होता. त्याचे धाडस त्याच्या ध्येयाशी निगडीत होते. जॉन द बॅप्टिस्टचा हेरोदशी सामना नाथान आणि दाविद यांच्यातील एका चकमकीची आठवण करून देतो. (२ शमुवेल १२:७)
जॉन द बॅप्टिस्टच्या हृदयात भीतीचा अजिबात भाव नव्हता. त्याची हिम्मत कुठून आली? त्याच्या धैर्याचे मूळ काय होते? जर आपण संदेष्टांच्या जीवनावर नजर टाकली तर आपण स्पष्टपणे पाहू शकतो की त्यांचे धैर्य, ते ज्या परमेश्वराचे प्रतिनिधित्व करत होते, किंवा ज्याच्या नावाने ते बोलत होते त्या परमेश्वरापासून होते. त्यामुळे शौर्याचा उगम लष्करी शक्तीपेक्षा दैवी शक्ती होता. जॉन बॅप्टिस्टच्या धैर्याचा स्रोत देव होता.
जॉन द बॅप्टिस्टच्या धैर्याचे रहस्य हातात धरलेल्या शस्त्राऐवजी त्याने धरलेल्या देवाच्या हातात आहे. बचावासाठी तयार असलेल्या, शस्त्राने सज्ज असलेल्या, पीटरचे धैर्य, हे त्याचे नव्हते, तर त्याचे धैर्य हे शस्त्रविरहित येशूचे धैर्य होते. भ्याड व्यक्ती शस्त्र वापरतो; बलवान त्यांचे धैर्य, शस्त्र म्हणून वापरतात.
आपण पाहिले आहे शेतकऱ्यांना आपल्या काळातील बलाढ्य हेरोदाच्या विरोधात धैर्याने आंदोलन करताना. आपण पाहिले फा. स्टॅन आणि इतर सामाजिक कार्यकर्त्यांना बुलडोझर व्यवस्थेविरुद्ध धैर्याने लढा देताना. या साहसी व्यक्तिमत्त्वांना आपला आदर्श बनवू या.
सत्य बोलणे, सत्य ऐकणे, सत्य घोषित करणे आणि सत्याच्या बाजूने उभे राहणे यासाठी आपण जॉन द बॅप्टिस्टसारखे धाडसी आणि निर्भय आहोत का?